2 lipca 2014 roku zmarł w warszawskim szpitalu Janusz Kondratowicz - wieloletni
przyjaciel Krzysztofa Klenczona. Autor tekstów do jego niezapomnianych przebojów.
Kondratowicz kilka lat temu pokonał nowotwór, miał też kłopoty z sercem i to właśnie one wiosną tego roku przyczyniły się do tego, że kilka tygodni temu stracił przytomność i trafił do szpitala. Lekarze robili co mogli, by go uratować.
20 lipca obchodziłby 74 urodziny, a za rok przyjaciele chcieli mu urządzić jubileusz 55-lecia pracy artystycznej. Pozostanie już tylko szykowana z tej okazji książka, będąca wywiadem-rzeką z Januszem Kondratowiczem.
Absolwent Wydziału Filologii Polskiej oraz Studium Dziennikarskiego Uniwersytetu Warszawskiego. Debiutował w 1957 roku jako poeta i satyryk. W okresie studiów współpracował z prasą kulturalną i młodzieżową (m.in. z "Kierunkami", "Za i przeciw", "Nową Wsią" "itd", "Współczesnością" i "Na Przełaj"), na której łamach publikował wiersze, satyry, fraszki, krytyki literackie oraz wywiady i reportaże. W latach 1960–1961 pisał teksty piosenek dla kabaretu klubu studenckiego Stodoła w Warszawie. Od 1966 tworzył głównie dla ówczesnych zespołów młodzieżowych. W latach 80. współorganizował, prowadzone pod patronatem MKiS, warsztaty artystyczne dla wykonawców w Lublińcu oraz dla młodych autorów i kompozytorów w Myśliborzu. Jest autorem tekstów piosenek m.in. dla Czerwono-Czarnych, Czerwonych Gitar, Anny Jantar, Krzysztofa Klenczona, Haliny Frąckowiak, Zdzisławy Sośnickiej, Ireny Jarockiej, Ireny Santor, Krzysztofa Krawczyka, Jacka Lecha, Urszuli Sipińskiej, Gaygi, Shazzy, Jamrose, Kasi Lesing, Top One (pod pseudonimem Jan Krynicz), Rezerwatu (pod pseudonimem Andrzej Senar), No To Co i Trubadurów
W przeciwieństwie do Osieckiej czy Młynarskiego jego romans z kabaretem i kulturą studencką, czy raczej kontrkulturą ówczesnego PRL trwał krótko – na początku lat 60. Potem związał się z nową falą muzyczną i został czołowym autorem polskiego big-bitu. Napisał „Trzynastego" dla Kasi Sobczyk, „Dwadzieścia lat, a a może mniej" dla Jacka Lecha, „Zakochani są wśród nas" dla Heleny Majdaniec oraz szereg przebojów dla Trzech Koron Krzysztofa Klenczona („Dziesięć w skali Beauforta"), dla Trubadurów („Krajobrazy)", a przede wszystkim dla Czerwonych Gitar („Biały krzyż", „Powiedz stary, gdzieś ty był" czy „Płoną góry, płoną lasy").
W 1969 – uzyskał nagrodę MKiS na KFPP w Opolu za "Biały krzyż"
Przypomnę też, że w 1966 – uzyskał Grand Prix w koncercie "Premiery" na KFPP w Opolu oraz III nagroda na MFP w Sopocie za "Powrócisz tu" piosenkę wykonana przez Irenę Santor.
Napisał w sumie - pod własnym nazwiskiem, a także pseudonimami Jan Krynicz i Andrzej Senar - około 1500 tekstów! Co najmniej 150 z nich to wielkie hity, które na stałe weszły do historii polskiej muzyki rozrywkowej.
_________________________________________________________________________________
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz